Hola Miguel, son Ana (nai de Pablo e Diego Varela), animéime a comentar algo porque me pareceu moi interesante a páxina.
Penso que foi unha boísima idea o de buscar o instrumental. Tal desacougo chegou ata as casas da man dos rapaces, jajaja, ¡veña as voltas cos dichosos instrumentos desaparecidos¡. Os pais tamén nos fixo cavilar.
Ten por seguro, que a este feixe de raparigos non se lles á esquencer ésta experiencia na escola, incluso algún teráo coma unha anectoda que contar o día de maña.
.-"Pois un día na escola, pasóunos un caso,,,......."
Co fermoso que é escoitar os mosos maiores. As cousas máis miudas co paso do tempo collen outros valores, máis enxebres.
(perdoa polas faltas, en galego non sei excribir moi ben), pero hai que facer de todo.
Moitos ánimos para tirar por esta xeneración e poñer "un moito" para que valoren a música e as cantigas.
Algo moi dificil nestes tempos que só uns pouquiños se dan conta do que estamos perdendo da nosa terra galega.
Ola Ana, moitas grazas polos teus comentarios, a verdade que a desaparición de instrumentos foi todo un acontecemento, teño que confesar, que máis do que eu me esperaba... pero pasámolo moi ben, moi ben. Moitas grazas polos ánimos, nesas estamos, en poner "un pouquiño" para que a música en xeral e a nosa música en concreto forme parte da nosa vida, como una forma de expresión, de comunicación, e por suposto, de disfrute. Un saúdo e moita música tamén!
Hola Miguel, moitas gracias pola resposta. Antes o programa non deixaba vela, pero díxome Diego que xa estaba arranxado e provei. Si, sin problema...ahora xa se poden ver. Un saudo e moita música.
Fenomenal Ana, moitas veces eu non son consciente deste tipo de cousas porque estou facendo e aprendendo, pero grazas a todos os que me facedes algún comentario vou mellorando un pouquiño. Grazas!!!
Hola Miguel, son Ana (nai de Pablo e Diego Varela), animéime a comentar algo porque me pareceu moi interesante a páxina.
ResponderEliminarPenso que foi unha boísima idea o de buscar o instrumental. Tal desacougo chegou ata as casas da man dos rapaces, jajaja, ¡veña as voltas cos dichosos instrumentos desaparecidos¡. Os pais tamén nos fixo cavilar.
Ten por seguro, que a este feixe de raparigos non se lles á esquencer ésta experiencia na escola, incluso algún teráo coma unha anectoda que contar o día de maña.
.-"Pois un día na escola, pasóunos un caso,,,......."
Co fermoso que é escoitar os mosos maiores. As cousas máis miudas co paso do tempo collen outros valores, máis enxebres.
(perdoa polas faltas, en galego non sei excribir moi ben), pero hai que facer de todo.
Moitos ánimos para tirar por esta xeneración e poñer "un moito" para que valoren a música e as cantigas.
Algo moi dificil nestes tempos que só uns pouquiños se dan conta do que estamos perdendo da nosa terra galega.
Un saúdo e moita música.
Ola Ana, moitas grazas polos teus comentarios, a verdade que a desaparición de instrumentos foi todo un acontecemento, teño que confesar, que máis do que eu me esperaba... pero pasámolo moi ben, moi ben.
EliminarMoitas grazas polos ánimos, nesas estamos, en poner "un pouquiño" para que a música en xeral e a nosa música en concreto forme parte da nosa vida, como una forma de expresión, de comunicación, e por suposto, de disfrute.
Un saúdo e moita música tamén!
Hola Miguel, moitas gracias pola resposta.
EliminarAntes o programa non deixaba vela, pero díxome Diego que xa estaba arranxado e provei.
Si, sin problema...ahora xa se poden ver.
Un saudo e moita música.
Fenomenal Ana, moitas veces eu non son consciente deste tipo de cousas porque estou facendo e aprendendo, pero grazas a todos os que me facedes algún comentario vou mellorando un pouquiño. Grazas!!!
Eliminar